தமிழ்த்தேசிய உருவாக்கத்தில் திராவிட இயக்கத்தின் பெரும் பணி

மனித குல வரலாற்றில் தேசிய இனம் என்பது வரலாற்றின் மிக முக்கியமான வளர்ச்சி நிலை. சமூக, பொருளாதார, அரசியல் வளர்ச்சியின் வழியாக ஒவ்வொரு தேசிய இனமும் அந்த நிலையை எட்ட வெவ்வேறு கால அளவு எடுக்கும்.   

உலகில் பல தேசிய இனங்கள் வெவ்வேறு கால கட்டங்களில் தனி தேசங்களாக உருவாகியிருக்கின்றன. 1789 முதல் 1871 வரையிலான காலக்கட்டத்தில் அய்ரோப்பாவில் பல நாடுகள் உருவாகின்றன. 1871-ல் 14  நாடுகள்  விடுதலை பெற்றவையாக இருந்த ஐரோப்பாவில் 1924-ல் 26 நாடுகளாகவும், உலகப் போர் காலக்கட்டத்தில் 35 ஆகவும் மாறின. இன்று கிட்டத்தட்ட அனைத்து தேசிய இனங்களும் விடுதலை பெற்றுவிட்ட கண்டமாக ஐரோப்பா திகழ்கிறது.

திராவிட இயக்கமும் தேசிய இனக் கருத்தியலும்

ஆசியக் கண்டத்தில் குறிப்பாக ஆங்கில ஏகாதிபத்தியத்தின் கீழ் பல்வேறு தேசிய இனங்கள் ஒரு குடையின் கீழ் ஒருங்கிணைத்து ஒரு இந்து தேசமாக இந்தியத் துணைக்கண்டம் உருவாகிக் கொண்டிருந்த போது, அதிலிருந்து விடுதலை பெற வேண்டும் என்ற எண்ணம் முதன்முதலில் உருவாகியது திராவிட இயக்கத்தின் முன்னோடி தலைவர்களுக்கே. அதனை அவர்கள் வரலாற்றில் தெளிவாக பதிவு செய்தும் வைத்துள்ளார்கள்.

நீதிக்கட்சி என்று அழைக்கபட்ட தென்னிந்திய விடுதலைக் கழகத்தை தோற்றுவித்தவர்களில் ஒருவரான டி எம் நாயர் அக்கட்சியின் அதிகாரப்பூர்வ பத்திரிகையான ஜஸ்டிஸ் பத்திரிக்கையில் பின்வருமாறு எழுதியிருக்கிறார்.

”கேரளம், கன்னடம், ஆந்திரம், தமிழ் பிரதேசங்கள் அடங்கியதுதான் தென்னிந்தியா. இவைகள் சேர்ந்ததே இன்றைய சென்னை மாகாணம். இந்த தென்னிந்தியாவில்  வாழும் மக்கள் ஒரே கூட்டத்தவர். இந்த தென் இந்தியா மத்திய அரசில் இருந்து விலகி நான்கு பிரதேசங்கள் கொண்ட கூட்டு அரசு ஏற்பட வேண்டும். எங்கள் தென்னிந்திய விடுதலைக் கழகம் அதற்காகவே ஏற்பட்டது. அதற்காகவே பாடுபடுகிறது” 

என்று ஜஸ்டிஸ் பத்திரிக்கையில் 1917-ம் ஆண்டு நவம்பர் 9-ம் நாள் டி.எம்.நாயர் எழுதினார். பிரிட்டிஷ் ஆட்சியின் கீழ் ஒருங்கிணைக்கபட்ட இந்தியத் துணைக்கண்டத்தில் தனி தேசியத்திற்கான முதல் குரல் திராவிட லெனின் நாயரால் உருவாக்கப்பட்டதுதான்.   

ஆங்கில ஆதிக்கத்தின் வழியாக உருவான புதிய நிர்வாக அமைப்புகளிலும் கல்வியிலும், அரசியல் நிறுவனங்களிலும் தென்னிந்திய பார்ப்பனர் அல்லாதவர் நலனுக்காக போராடிய நீதிக்கட்சி தமிழ் நிலத்தின் அரசியல், பொருளாதார முன்னேற்றத்திற்கு பெரும் பணியாற்றியது. 

பெரியார் எழுதிய இந்தியாவின் ரகசியம்

அதே காலகட்டத்தில் பல்வேறு மொழிவழி தேசிய இனங்களை ஒற்றை மைய தேசமாக, ஒற்றை வாததில் உருவாக்க காங்கிரசும், பிரிட்டிஷ் அரசில் அதிகார வர்க்கமாக இருந்த பார்ப்பனர்களும் இந்தியை பொதுமொழியாக திணித்து ஒருங்கிணைக்க முனைந்தனர். இதனை முதன்முதலில் எதிர்த்து பெரியார் தான் 1926-ம் ஆண்டு இந்தியாவின் ரகசியம் என்று ஒரு கட்டுரையை எழுதினார்.

இந்தி எதிர்ப்பு ஒற்றைவாத எதிர்ப்பு

கிட்டத்தட்ட இந்தி எதிர்ப்பு, இந்திய தேசிய ஒற்றைவாதத்தின் எதிர்ப்புக் குரலாக தமிழ்நாட்டில் ஒலித்த முதல் குரல் பெரியாரின் குரலாக இருந்தது. இந்தியை கட்டாயப் பாடமாக வைக்கப் போகிறேன் என்று ராஜாஜி கூறியதும், அதற்கு எதிராக தஞ்சையில் கரந்தை தமிழ்ச் சங்கத்தைத் தோற்றுவித்தவரும், தஞ்சை மாவட்ட நீதிக் கட்சி தலைவர்களில் ஒருவருமான தமிழ்வேள் உமா மகேஸ்வரன் உள்ளிட்டவர்கள் முதல் இந்தி எதிர்ப்பு ஊர்வலத்தை நடத்தினார்கள்.

1937-ம் ஆண்டு செப்டம்பர் 5-ம் நாள் நாவலர் சோமசுந்தர பாரதியார், அறிஞர் அண்ணா ஆகியோர் கலந்து கொண்ட கூட்டங்கள் நடைபெற்றது. அதே ஆண்டு அக்டோபரில் மறைமலையடிகள் கலந்துகொண்ட கூட்டம் நடைபெற்றது. 

1937-ம் ஆண்டு திருச்சியில் சென்னை மாகாண தமிழர் மாநாடு கூட்டப்பட்டது. மாநாட்டை கா.சு.பிள்ளை திறந்துவைக்க உமாமகேஸ்வரன் வரவேற்றார். சோமசுந்தர பாரதி தலைமையில் நடைபெற்ற கூட்டத்தில் பெரியார் சிறப்புரையாற்றினார். மாநில அளவில் இந்தி எதிர்ப்பு போராட்டத்திற்கு எதிராக நடந்த இந்த முதல் மாநாடு இது. இந்த மாநாட்டில் தமிழ்நாடு தனி நாடாக தீர்மானம் நிறைவேற்றபட்டது. கிட்டத்தட்ட தனித் தமிழ்நாடு என்ற அரசியலை முன்வைத்து நிறைவேற்றப்பட்ட முதல் தீர்மானம் இதுவென்றே சொல்லலாம். இதை திராவிடக் கட்சிகளின் தாய் அமைப்பான நீதிக் கட்சியில் இருந்த தமிழர்கள் செய்தார்கள்.

1938-ம் ஆண்டு பிப்ரவரி 27-ம் நாள் காஞ்சிபுரத்தில் அடுத்த மாநாடு கூட்டப்பட்டது. மாநாட்டின் தலைவர் கே.வி.ரெட்டி நாயுடு. இந்த மாநாட்டில் தான் பாரதிதாசனின் முதல் கவிதை தொகுப்பு வெளியிடப்பட்டது. நீதிக் கட்சி தலைவர்களும் தமிழ் அறிஞர்களும் ஒரணியில் திரண்டனர். 1938-ம் ஆண்டு மே மாதம் 28-ம் நாள் இந்தி எதிர்ப்பு வாரியம் உருவாக்கப்பட்டது. அதில் சவுந்திரபாண்டியனார் உள்ளிட்ட  நீதிக்கட்சி தலைவர் உறுப்பினர்களாக இருந்தார்கள். இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டம் தீவிரமடைந்தது. 

இந்தி ஆதிக்கத்திற்கு எதிராக அடங்க மறுத்த திராவிட இயக்கம்

இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்ட செய்திகளை வெளியிட்டதால் 1938-ம் ஆண்டு விடுதலை ஏட்டின் பதிப்பாளர் ஈ.வெ,கிருஷ்ணசாமியையும், ஆசிரியர் முத்துசாமியையும்  கைது செய்து 6 மாதம் சிறைக்காவல் தண்டனை வழங்கியது காங்கிரஸ் அரசு. 1938-ம் ஆண்டு ஜூன் 3-ம் தேதி சென்னையில் இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டம் தொடங்கியது. ராஜாஜி வீட்டு முன்பாக மறியல் செய்து பலர் கைதானார்கள். இந்தி எதிர்ப்பின் அவசியத்தை மக்களிடம் பரப்ப “தமிழர் பெரும்படை” என்ற பெயரில் ஒரு அமைப்பு நிறுவப்பட்டது.

பட்டுக்கோட்டை அழகிரிசாமி, ஜ.குமாரசாமிப் பிள்ளை, மூவலூர் இராமாமிர்தம் அம்மையார், “நகர தூதன்” ஆசிரியர் திருச்சி திருமலைச்சாமி ஆகியோர் தலைமையில், தமிழர் பெரும்படையினர் திருச்சி உறையூரில் இருந்து நடைபயணமாக சென்னையை நோக்கிப் புறப்பட்டனர். கிட்டதட்ட 234 ஊர்களின் வழியாக 42 நாட்கள் நடந்து இவர்கள் சென்னை நகரை அடைந்தனர். சென்னையின் எல்லையில் இவர்களை மறைமலை அடிகள் வரவேற்றார். சென்னை நகரத்தின் இந்தி எதிர்ப்புப் பிரச்சாரப் பொறுப்பை மீனாம்பாள் சிவராஜ் ஏற்றிருந்தார். 

கட்டாய இந்தியை எதிர்த்து மாணவர்கள், பெண்கள் உட்பட அனைத்து தரப்பினரும் ஒன்றிணைந்து போராடினர். இப்படி தமிழகம் முழுவதும் பல தமிழறிஞர்கள் தலைமையில் போராட்டங்கள் வெகுவாக வெடித்தன. போராடியவர்களைக் கைது செய்து சிறை தண்டனை விதித்தது அரசு. 

பரவிய மொழியுணர்வும், போராட்டத் தீயும்

அடுத்த 42 நாட்களில் 234 சிற்றூர்களுக்கும் 60 நகரங்களுக்கும் சென்று 87 பொதுக்கூட்டங்கள் நடத்தி பரவலாக ஆதரவை திரட்டினர். அவர்கள் 11 செப்டம்பர் 1938 அன்று சென்னை வந்தடைந்தனர். அங்கு அவர்கள் அரசு அலுவலகங்களில் மறியல் செய்ததாகக் கைது செய்யப்பட்டனர். இவர்களது நடைப்பயணத்தால் சிற்றூர்களிலும் கிராமங்களிலும் இந்தி எதிர்ப்பு மற்றும் மொழியுணர்வு ஊட்டி பெருக்கப்பட்டது.

1938 ஜூன் மாதம் சென்னை ஆயிரம் விளக்கு பகுதியில் இந்தி எதிர்ப்புக் கூட்டத்தில் பேசியதற்காக அறிஞர் அண்ணா கைது செய்யப்பட்டு சிறையில் அடைக்கப்பட்டார். ராஜாஜி அரசு அவர் மீது மக்களை போராடத் தூண்டியதாக குற்றம்சாட்டி நான்கு மாதம் சிறைக்காவல் தண்டனை கொடுத்து சிறையில் அடைத்தது. 

முதல் கைது திராவிட இயக்கப் பெண்களே

அதே ஆண்டு நவம்பர் 14-ம் தேதி சென்னையில் நடந்த போராட்டத்தில் டாக்டர் தருமாம்பாள், மூவலூர் ராமாமிர்தம் அம்மையார், மலர்முகத்தமாள், பட்டம்மாள்  உள்ளிட்டவர்கள் கைது செய்யப்பட்டார்கள். இந்தி என்னும் மொழியின் வழியாக ஒற்றை ஆதிக்க இந்தியாவை உருவாக்க காங்கிரஸ்காரர்கள் எடுத்த முயற்சியை தமிழ் நிலத்தில் தடுத்து நிறுத்தும் போராட்டத்தில் கைது செய்யப்பட்ட முதல் பெண்கள் திராவிட இயக்கப் பெண்களே என்பது வரலாற்றில் பதிந்திருக்கும்  உண்மை. 

அடுத்து நவம்பர் 21-ம் நாள் உண்ணாமலை அம்மையார் தலைமையில் போராடி சிறை சென்றவர்களில் பின்னாளில் திராவிட முன்னேற்ற கழகத்தின் ஐம்பெரும் தலைவராக வந்த என்.வி.நடராசனின் மனைவி புவனேஸ்வரியும் ஒருவர். 

இந்த போராட்டங்களில் கைது செய்யப்பட்ட பெண்களின் எண்ணிக்கை 73. குழந்தைகளின் எண்ணிக்கை 32 ஆகும்.

இந்தி எதிர்ப்பு  போராட்டத்தினை தமிழறிஞர்கள் நடத்தினார்கள், பெரியார் பின்னாள் வந்து சேர்ந்து கொண்டார் என்று எழுதுகிறவர்களுக்கு இந்த வரலாறு தெரியும். ஆனால் மறைக்கிறார்கள்.

அபராதம் கட்ட மறுத்து சிறை சென்ற பெரியார்

போராட்டங்களின்  முன்னணியில் இருந்தவர்கள் திராவிட இயக்கத்தினர் என்பதை உணர்ந்த ராஜாஜி அத்தனை போராட்டங்களிலும் பின்னணயில் பெரியார்  இருக்கிறார் என்று அவர் மீது கிரிமினல் வழக்கு பதிவு செய்து கைது செய்தார். இந்த வழக்கில் பெரியாருக்கு ஒரு ஆண்டு கடுங்காவல் தண்டனையும், ஆயிரம் ரூபாய் அபராதமும் விதிக்கப்பட்டது. அபராதம் கட்டத் தவறினால் ஆறு மாதம் கூடுதல் சிறை என்று தீர்ப்பு வழங்கப்பட்டது. பெரியார் அபராதம் கட்ட மறுத்து முழுவதுமாக  சிறை  சென்றார். 

இந்தி எதிர்ப்போடு சேர்ந்து பெரியாரை விடுதலை செய்யச் சொல்லும் போராட்டம் வெடித்தது. பெரியார், அண்ணா மட்டுமின்றி செ.தெ.நாயகமும் கைது செய்யப்பட்டார். போராட்டத்தை ஆதரித்தும், இந்தி எதிப்புப் பரப்புரை மேற்கொண்டதாலும் நீதிக்கட்சி மற்றும் சுயமரியாதை இயக்கப் பத்திரிக்கைகளுக்கு ஜாமீன் பணம் கட்ட அரசு உத்தரவிட்டது.

சிறை சென்றவர்களில் பெரும்பாலானோர் திராவிட இயக்கத்தினரே

ஒட்டுமொத்தமாக சிறையில் இந்தி எதிர்ப்புப் போரில் சிறையில் அடைக்கப்பட்டார்கள் 1269 பேர் என்கிறது ஆவணம். இவர்களில் சில தமிழ் அறிஞர்கள் தவிர்த்து பெரும்பான்மையினர் திராவிட இயக்கத்தினர் என்பதுதான் வரலாறு. பிரிட்டிஷ் அரசின் கீழ் முதல் காங்கிரஸ் அரசு தோன்றிய உடன் தமிழன் தொடுத்த போரை முன்னின்று நடத்தியது திராவிட இயக்கம். மொழிப் போராட்டத்தில் நடராசன், தாளமுத்து என்று தனது இரண்டு தோழர்களை திராவிட இயக்கம் இழந்தது.

இந்த போராடங்களை முன்வைத்து சட்டமன்றத்தில் பெரும் விவாதம் நடந்தது. இந்திய விடுதலைக்கு போராடுபவர்களை ஒடுக்க பிரிட்டிஷ் கொண்டுவந்த சட்டங்களின் கீழ் மொழிப் போராட்ட வீரர்களும், தலைவர்களும் கைது செய்யப்பட்டனர்.

சட்டமன்றத்தில் இருந்த திராவிடக் கட்சியாக நீதிக்கட்சியினர் பெரும் விவாதத்தில் ஈடுபட்டனர். எதிர்கட்சித் தலைவராக இருந்த திராவிடத் தளபதி சர் ஏ.டி.பன்னீர்செல்வம், 

”இந்தியின் மூலம் தமிழ் மொழி மட்டுமல்ல, தமிழன் வாழ்வும் அழிந்துவிடும் என்பதை இந்த அமைச்சரவைக்கு பலமுறை  எடுத்துச் சொல்லியாகிவிட்டது. தமிழனுடைய தனித்தன்மையை தமிழனுடைய மாண்பை தமிழ் மொழியின் பாங்கை அழித்தொழிக்க உங்களால் முடியாது என்பதை நான் திட்டவட்டமாக கூறி கொள்ள விரும்புகிறேன். அடக்குமுறைகளை கையாண்டு மக்களின் எதிர்ப்புகளை புறக்கணித்தால் அதை நீங்கள் தாராளமாக செய்யுங்கள். ஆனால் அதற்கு பதில் சொல்லும் காலம் மட்டுமல்ல வருத்தப்பட வேண்டிய காலமும் வெகு தூரத்தில் இல்லை” என்று பேசினார்.

தமிழின விடுதலையை மையப்படுத்தி கட்டப்பட்ட இயக்கம்

தமிழ்த்தேசிய அரசியல் என்பது 1938-ம் ஆண்டு முதலே தொடங்குகிறது. ‘தமிழ்த் தேசியம்’ என்பது ஒரு தேசிய இன விடுதலைக் கோட்பாட்டின் அரசியல் வடிவம். தமிழின உணர்வை, மொழியுணர்வை பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டில் தமிழ் இலக்கியங்கள் வெளிப்படுத்தினாலும், தமிழினத்தின் விடுதலையை மையப்படுத்தி வேறு எவரும் இயக்கம் கட்டியதில்லை. களத்தில் இறங்கிப் போராட்டங்கள் நிகழ்த்தியதில்லை.

அன்றைய திராவிட இயக்கங்களான சுயமரியாதை இயக்கமும் நீதிக்கட்சியும்  இணைந்து சட்டமன்றத்தில், மக்கள் மன்றத்தில், போராட்டக் களத்தில் என்று  மொழியுணர்வின் வழியாக ஒரு தேசிய இன அரசியல் வடிவத்தை முன்னெடுத்துச் சென்றது.

காங்கிரஸ் ஒற்றைவாதத்தைக் கட்ட முயற்சித்த போது அந்த ஒற்றை வாதத்திற்குள் தென்நாடு இல்லை என்றும், தமிழ்நாடு இல்லை, திராவிட நாடு இல்லை என்று திராவிட இயக்கம் பேசியது. இந்தி என்கிற ஆதிக்க மொழிக்கு எதிராக தமிழ் உணர்வு கொண்டு கிளர்ந்து எழுந்து மக்களை அணி திரட்டி களம் கண்டதும் திராவிட இயக்கம் தான். தமிழ்த்தேசிய அரசியல் உருவாக்கத்தில் முதல் ஏட்டையே மிக வீரியமுடன் முன்னெடுத்த இயக்கம் திராவிட இயக்கம்.

தொடரும்..!

– பன்னீர் பெருமாள்